Οι μπετόδρομοι της Α' Δημοτικής Κοινότητας

Η «εποχή των εργολάβων» που δεν τους ελέγχει κανείς.

Βρισκόμαστε στην οδό Στέφανου Δραγούμη και Ομηρίδου, στις μεγάλες κατηφοριές της Καλλίπολης προς τον παραλιακό δρόμο. Η Δραγούμη ήταν στρωμένη με ανάγλυφες αντιολισθητικές πλάκες σε μέτρια κατάσταση. Τα πεζοδρόμια κατεστραμμένα με πολύ μεγάλη κλίση και αδιάβατα. Σκαλοπάτια σπασμένα μισού αιώνα, μέχρι και βράχια που δεν διαβαίνονται. Ο πεζός αναγκαστικά περπατάει στο οδόστρωμα.

Το οδόστρωμα αντικαταστάθηκε με σχεδόν το ίδιο υλικό. Ραβδωτό μπετόν αρμέ, με περίπου το ίδιο αντιολισθητικό αποτέλεσμα. Αντίθετα τα πεζοδρόμια έμειναν στην παλιά κατάσταση. Ο εργολάβος, ξέχασε να περιφράξει το φρέσκο μπετόν, το έριξε στον δρόμο, το εγκατέλειψε αντί να το προστατεύσει για μία μέρα μέχρι να σταθεροποιηθεί και αναχώρησε. Έτσι τα βήματα του περιπατητή επάνω στο υγρό τσιμέντο θα μείνουν για πάντα αποτυπωμένα για να θυμίζουν στους περίοικους την «εποχή των εργολάβων». Σκάμματα σε όλη την πόλη, χωρίς εποπτεία του Δήμου, παγίδες για πεζούς και αυτοκίνητα, χώματα και υλικά εγκαταλειμμένα για μέρες, κακοτεχνίες και καλά λεφτά. Πριν μήνες στην Τσαμαδού, προχθές Ηρώων Πολυτεχνείου και Παλαιολόγου, τώρα στους δρόμους της Καλλίπολης, δεκάδες ιστορίες ενός μηχανισμού που συνδυάζει κέρδη και ανικανότητα, χωρίς να δίνει ένα δίφραγκο για τους κατοίκους της πόλης. Το γιατί επισκευάστηκε το οδόστρωμα της Δραγούμη που δεν είχε ανάγκη και όχι τα σκαλοπάτια και τα πεζοδρόμια είναι ένα ερώτημα που θα μείνει αναπάντητο.